İnsan hayatında güzel şeyler olmasını ister değil mi? İşte benimde hayatımda güzel şeyler olmaya başlamıştı. Kim sevdiği bir insanın hayatında olmasını istemez ki? Sevdiğimde sonuna kadar uğraşabilecek ve asla pes etmemeye sanki ant içmiş gibi uğraşacağımı, sevdiğim kız hayatıma girince anladım. O kadar güzel, saf ve masumdu ki duygularım, onun için elimden geleni yapabileceğime inanıyorum. Ve bu düşüncelerim hala devam ediyor, onu geçtim ben bu düşüncemin değişeceğini sanmıyorum. Evet sevdim hala sevmeye devam ediyorum ama sanki bir sıkıntı var gibime geliyor. Sevdiğim kızın beni sevdiğine inanmakta o kadar zorluk çekiyorum ki ve bunu düşündükçe kafama takmaya başladım. Neden inanmakta zorluk çekiyorum biliyor musun? Çünkü, Beni doğduğum andan itibaren karşılıksız seven, yemeyip yediren, içmeyip içiren annem beni bırakıp gitti..

    Ben şimdi kime nasıl güveneyim ki? karşımdaki insan bana sarılıp; ''Uğur ben her zaman senin yanındayım'' diyip bana hissettirmedikten sonra nasıl olsun? Bu kızı çok seviyorum ve inanın bana ben hayatımda kimseye güvenmediğim kadar güveniyorum. Belki hatamı yapıyorum bilmiyorum ama bu düşünce ona karşı güvenimi sarsacağım anlamına gelmez. Sadece güven problemi yaşadığım tek bir konu var acaba o da beni ''Gerçekten'' Seviyor mu? Neden problem yaşıyorum biliyor musun? İnan buraya en azından 2-3 cümle eklemek isterdim ama gerçekten bende bilmiyorum. Aklımda dolaşan sadece tek inandığım bişrey var belki de bana sevdiğini hissettirmiyor, hissettiremiyor diye düşünüyorum. İnan bana bunu o kadar çok isterdim ki, her şeyden çok hemde. Onu sevdiğimden ve kendimden 1 kere bile olsun şüphe duymadım, şüphe duymayı bırak aklımdan bile geçirmedim. O'nu sevdiğime o kadar çok inanıyorum ki çünkü tek tesellim Allah oluyor. Allah biliyor ya diyorum O'nu masum, temiz ve çok sevdiğimi bu bana yeter diyip şükrediyorum. Sende şükret her sabah uyanabildiğine ve gözlerini yeni bir güne açabildiğine. Asla seni hiçbir şey ve hiç kimse kendi hayatını sorgulamak zorunda bırakmasın. Sen kendine güven ve iyi kalpli biri olmak için uğraş. Eğer sen iyi biri olur, sabreder, inanır ve her gününe şükredersen Allah senin karşına senin gibi birisini çıkarır. Yeter ki iste emin ol sen istedikten sonra yapamayacağın bir şey yok. İnsan bir şeyi çok ister değil mi? Onun için gerçekten çok önemli olan bir şeyi. Uğraşır, çabalar, didinir baktı olmuyor en sonunda pes eder, ''Abi olmuyor ya o kadar uğraştım olmuyo'' ve ardından ekler 'İMKANSIZ' diye.. Bırakır artık o istediğin şeyin peşini. Çünkü artık o şey onun için imkansız olmuştur.

    İşte ben bu kızı imkansız olarak görüyorum ve hep öyle kalmaya devam edecek. En başından beri ulaşılmazdı benim için, evet hala öyle. Sonunda başarmıştım gerçekten de hayaller kurduğum kız sevgilim olmuştu. Ama bu imkansız olduğu düşüncemi değiştirmemişti. Her zaman imkansız benim için bu kız. Ne kadar imkansız olsa da bütün olumsuzluklara rağmen uğraşacağımı, vazgeçmeyeceğimi biliyorum. Belki de imkansız olduğu için daha da güzel oluyordur kim bilir?
    O'nu  ilk gördüğümde gözlerinin içinde, kahvesinde kaybolmuştum. O kadar güzel gözleri vardı ki, sanki Allah özenerek yaratmıştı. İlk bunun farkına vardıktan sonra diğer güzelliklerini keşfetmeye başlamıştım. Her şeyi kusursuzdu adeta benim için. Ve bunların farkına vardıkça daha da çok kapılmaya başladım bütün güzelliklerine. Umarım Bir gün Onunla ilgili kurduğum bütün hayallerim gerçek olur. Ve sende bunu sonuna kadar okuduysan ve aklında bir şeyler kaldıysa ne mutlu. Unutma her şeye şükretmeliyiz. Her günümüze, her saniyemize, her nefes alıp verişimize. Önemli olan Allah'ın bir bildiği vardır demek ve sabretmek :)